Ingvar Nistads tredje diktbok er eit sårt og treffande portrett av forholdet mellom ein son og ein far. Først er det sonen som har ordet. Han er på vitjing hos faren, ein verdsvand mann, ein som har venner, ein som har kunnskapar. Den geografiske ramma er Pfalz. Sidan er staden ein annan. No er det faren som snakkar. Han snakkar til sonen, han pratar med seg sjølv, og han talar til veggene. Til sist, er det berre nynninga.