I Oske møter vi ein liten gut som saknar faren sin. Det er ikkje lenge sidan faren døydde, og minna om han er sterkt til stades heime i huset. Guten går inn på soverommet og ser at det framleis er eit søkk i hovudputa til pappa. Han går inn på kjøkenet og ser at det framleis er ein kaffiskvett igjen i koppen pappa pla drikke av. Han går ut på balkongen og kjenner at det framleis luktar pappa av den gamle skuggelua hans. Saman med mora samlar guten nokre av tinga til pappa og ber dei med ut til den fine trehytta som dei snikra i lag. Der oppe i trehytta får guten sagt farvel til faren på sin heilt eigen måte, og det kjennest godt. Oske er ei biletbok som inviterer til samtale om kva døden er, og om korleis ein kan leve vidare når nokon ein er glad i, er borte.
Sitat frå melding
«Belsvik fortel stramt og godt, og guten sitt heilt konkrete sorgarbeid gjer boka til noko eige ... [B]åde dei som har mista nokon og dei som er redde for døden, kan finne ei ro og ei trøyst mellom permane til Oske.» - Petra J. Helgesen, Barnebokkritikk.no
