Vi følgjer han bort frå heimstaden til landsgymnaset på Voss, der han kjem i kontakt med det kristelege elevlaget, og vidare fram til avgjerda om å bli kunstmålar, og dermed bryte med forventningane heimanfrå. Romanen er Asbjørns historie, men samstundes eit gjenkjenneleg portrett av samfunn, foreldregenerasjon og oppvekst for barna av norsk etterkrigstid. Desse barna vart med utdanning og nye moglegheiter i liv og yrke førde bort frå det samfunnet dei var fødde inn i.