Om boka
Sitat frå melding
Ingen av historiene er utan sentimentale klangar der dei gjennom stramme scener avdekkjer små eller store konfliktar som trugar med å mørkleggja hovudkarakterane sine liv. [...] Mest rørande er historia om ein lastebilsjåfør som saknar ein astmatisk son, har ein døyande hund og lærer at ekteskapet hans likevel vil kunna la seg redda. [...] Tove Bakkes sprelske, munnleg klingande omsetjing verkar framifrå.
Steinar Sivertsen, Stavanger Aftenblad
Et gjennomgående motiv her er nettopp åpning av dører, gjerne for fremmede, en marginal handling av livreddende betydning. Originaltittelen fendre l’armur betyr å kløvye rustningen, men også kløyv rustningen, en oppfordring til karakterene, men også leserne, antar jeg: Slipp andre inn! Med servering av livskunst light i et uhøytidelig språk finner Gavalda et stort publikum – «Saman er ein mindre aleine» (på norsk i 2005) solgte overveldende to millioner eksemplarer. På en svært lettlest måte kan hun levere sterke skildringer av folk med ulik klassebakgrunn.
Elin Kittelsen, Klassekampen
Frå ganske mørke stader lyder sju røyster, imponerande klåre og ulike, men med ei felles undertone av einsemd og rotløyse. Livet har ikkje akkurat leika venleg med desse menneska, men i kvar av novellene let forfattaren ei strime av lys og glede bryte inn. Eller ut. [...] Tove Bakke har ei eiga evne til å smelte originalspråket inn i nynorsken sin, slik at ein kjenner heten frå Gavaldas store språkpasjon.
May Grethe Lerum, BOK365