Ny hybel, nye gater, ny skule, ny klasse. Alt er nytt for Susan den hausten ho flyttar til byen for å gå på danselinja på vidaregåande. Sjølvstendige Susan, fri frå masete foreldre, ferdig med alt det gamle. Ho skal berre danse, danse, danse. Antilopesprang. Arabesk. Tusen piruettar. Eit nytt liv.
Men kvifor snakkar ikkje dei andre jentene med henne? Kva med han guten som kjem nær? Han med lause skolisser som smell i golvet? Og kvifor driv hybelvertinna og bryr seg?
Susan ser på kart over nattehimlane. Mange stjerner er del av eit større bilete, medan andre sviv omkring åleine i utkanten.
Sitat frå melding
Marit Kaldhols forfatterskap er kompromissløst og konsekvent. Det er befriende fritt for utenomsnakk, og det våger seg inn i de mørkere krokene av et ungt sinn. Der andre frykter klisjeer, slår Kaldhol det fast: Det gjør vondt når knopper brister.
