I desse novellene handlar det om å unngå blikk og å fanga blikk. Det handlar om Kaisa i det forferdeleg varme kostymet og den jævla svikaren Linnea, om å bli invadert i eit dansestudio, om Laura som IKKJE må kasta opp marsipankake utover bunaden, og om Edvard sin framande farfar. Det handlar om å slå nokon eller springa frå nokon og å vera ein idiotisk (idiotisk!!!) turist, og om slektslinjer og sitrande skam og dessutan om ein tjueåring med ei greie i magen som må fjernast NO.
Kan eg sjå på er ei novellesamling om å sjå og bli sett, av seg sjølv eller andre, med lengsel og forakt.
