Skriftstykka vitnar også om eit kritisk perspektiv, ein audmjuk klokskap og ei så original og særeigen skriveklo at det ikkje undrar ein at oppdragsgivarane står i kø. Forfattaren held seg stolt og konsekvent utanfor tida, journalistikken, politikken og intimsfæren, men inni Øklands råkande karakteristikkar og kommentarar av andre kunstnarar ser ein også eit riss av forfattarens eige portrett.