Kjerstin bestemmer seg for å ta grep om eige liv og kjøper seg eit hus i skogkanten. Ho flyttar inn med katten Bolleris, og sjølv om det vel eigentleg er banken som eig huset, byrjar det sakte, men sikkert å kjennast som ein heim. Hennar heim. Her er ho fri frå den alkoholiserte mora og fordommane mot dei som har kommunal bustad, og ho har tatt eit langt steg vekk frå paranoide Lasse.
På ein av dei mange festane Kjerstin går på, møter ho ein mann som blir med henne heim, og som på finurleg, nærast utspekulert vis, flyttar inn. Han heiter Bjarg og hevdar at han er allergisk mot kattar, men har nok større problem enn som så.
Om Rosehagtornen (2020): Battin er en mester på å skildre hverdagen og unngår til enhver tid klisjeer. Hun skildrer det vanlige livet og alle de eksistensielle spørsmålene som dukker opp i en vanlig hverdag, og minner tidvis om Haruki Murakami. [...] Rosehagtornen er Battins første roman – det er en glitrende debut. Jeg gleder meg allerede til hennes neste. LINEA BANCEL, UNIVERSITAS
