«Kva er ei klure?» spør eg. «Ein som klurer til alt mogleg. Ein som ikkje får til noko med hendene. Ei kløne, ein slik som deg, Jensemann.», seier
pappa og ler.
Jens er ei kløne. Stundom tenkjer han at han er den minste som finst. Særleg når han blir plaga av Magnus. D. blir det bråk. Til slutt blir det nesten ein kamp på liv og død. Men Jens kan noko nesten ingen veit om. Han kan syngje.
