Dikta i Fluktlinjer er knytte til eit landskap i notid og fortid, og frå dikta stig ein mogleg geografi fram, med rom for menneske og historie.
salmodiog størst av alt er kjærleikeneit gamalt ferjesambandytst i fjorden attarst i ruteheftetei hinne mellom vind og saltveg reisa si vekt av det som er lagt tilbakemed sjeldne avgangar og påstigingarfrå lesida nesten som kysspå augeloket
