Per Sivle døydde på tragisk vis, 47 år gammal, 6. september 1904. Hovden skreiv då denne korte livssoga om sin beste ven. Det er ei soge om eit dramatisk diktarliv med tidleg, alvorleg sjukdom, men også ei soge om gode stunder med mange triumfar. I dikt og prosa har Sivle skapt noko av det beste og mest folkekjære i norsk litteratur. Til denne utgåva av boka har sonesonen Karl-Anders Hovden skrive eit tillegg og merknader med opplysningar som til no har vore lite kjende.
