I kulturhistoriske museum blir kulturell identitet og kulturelle skilnader formidla til eit breitt publikum. Men kva forteljingar blir eigentleg fortalt i desse utstillingane? Kva bilete av oss og dei andre blir vi presentert for?
Dei norske samlingane inngår i ein museumskultur prega av ei kolonial fortid samtidig som dei var del av det nasjonale prosjektet. Samspelet mellom det koloniale og det nasjonale har vore eit tema i internasjonal museologi, men er lite reflektert over i Noreg.
I denne boka formidlar forfattarane innsikt frå denne nye museologien, og viser gjennom konkrete døme frå norske museum korleis utstillingane er konstruerte som forteljingar. Gjennom lesingar av ei rekkje kjente museumsutstillingar gir dei ei innføring i teoretiske og metodiske grunnlagsproblem knytt til kulturhistoriske museumsutstillingar. Korleis snakkar norske kulturhistoriske museum om identitet og skilnader - om vi og dei andre? Og korleis kan vi gå fram for å analysere museumsutstillingar?
